Oorspronkelijk in de 10de eeuw gebouwde kerk. Dit bouwwerk behoort tot de grote keizerlijke architectuur uit het einde van de 10de eeuw. Het twee verdiepingen hoge gebouw met het monumentale westwerk was niet alleen voor de godsdienst bestemd, maar ook voor de rechtspraak, het was doopkapel en er werden zanguitvoeringen gegeven. De westtoren, die binnen als een schacht tot onder het dak oprees, sloot aan bij de vlakgedekte zaalbouw, waaraan in 1152 zijschepen werden toegevoegd. Het na-gotische gewelf uit de baroktijd is bij de herbouw na de Tweede Wereldoorlog door een, zoals het oorspronkelijk was, vlak plafond vervangen. Het belangrijkste van de inrichting zijn de sarcofaag met het gebeente van aartsbisschop Bruno en de twee kostbare reliekschrijnen voor de H. Maurinus en de H. Albinu en de tombe voor keizerin Theophanu. Adres: Am Pantaleonsberg 10